رفتن...

جمله هایی ک....

خواستم چشم هایت را از پشت بگیرم دیدم طاقت اسم هایی که میگویی ندارم

اگه زندگیم در یه کاسه آب خلاصه می شد
اونو بدرقه راهت می کردم…

گاهی تو …

گاهی یاد تو …

گاهی هم غم تو …

آخر این “تو” کار مرا تمام می کند !

اینطور نمیشود

باید یک غریق نجات همیشه همراهم باشد

غرق در فکرت شدن اصلا دست خودم نیست …

خنده هایم شکلاتی شده اند ولی زیادی خالص …

تلخ تلخ …

خوش به حال فرهاد که تلخترین خاطره اش شیرین بود !…

دیدی آخر من را لمس کردی ؟

ولی حیف که سنگ قبر من احساس ندارد !

تازگی ها از خواب که بیدار میشوم ، تازه کابوس هایم آغاز میشود …

خیلی سخت بود …

با “بغض” نوشتم ولی با “خنده” خواندی …

انسان ، حرفیست

زده می شود

خوانده می شود

ترانه می شود ، به یاد می ماند …

گاهی

ناله ایست

تنها

خاک خوب می فهمدش ….

چه اشتباه بـزرگیست ، تلخ کردن زندگیمان

برای کسی که در دوری ما

شیرین ترین لحظات زندگیش را سپری میکند . . .

خدایا مرا که آفریدی گارانتی هم داشتم ؟ دلم از کار افتاده !

امشب ؛

هنگام خوابیدن با خود قدری فکر کنیم …

امروز چه کرده ایم

که فردا لایق زنده ماندن باشیم …

خدایـــــــــــــا . . .

چرا تا زنده ایم

روانمان را شـــــــــاد نمی کنی ؟ !

همیکنه مردیم . . .

شادروانمان می کنی ؟ !

/p

در بند دل...

چه بگویم از دل

 که جهان با همه وسعت خود

 

همه در بند دل است

 دل اگر بند کسی شد چه کنم؟؟؟

 دیگر نمیتوانم متن های طولانی را

 تا آخرش بخوانم

 تقصیر خودت بود

 … آمدی

 رفتی …

 به هر چه کوتاه

 ادتم دادی 

می تـــــرســــم....!

 می ترســــــم تـــو بیـــــایی ...

 ولــــــــــــــی من

 بــــه نــــــداشــــــتــنـــــــت...

 عادت

 کـــــــرده باشـــــــم...!!

گاهے ، وقتِ خُداحافظے از کَسے

خواسته یا ناخواسته میگیم : « مُواظبِ خُودت باش ! »

مُواظبِ خُودت باش یَعنے فِکرم پیشِ توئه !

مُواظبِ خُودت باش یَعنے بَرام مُهمے !

مُواظبِ خُودت باش یَعنے نِگَرانتم !

مُواظبِ خُودت باش یَعنے دوستت دارم !

مُواظبِ خُودت باش یَعنے به خُدا مے سپارَمت !

مُواظبِ خُودت باش یَعنے از الان دِلم واسَت تنگ شُده ! 

مُواظبِ خُودت باش یَعنے... واقعاً مُواظبِ خُودت باش...

تازه میفهمم چرا هر وقت بای بای میکردیم میگفتی:

"مواظب خودت باش"

bye bye

مهربان باش

بگذار اکثر اوقات دیگران فکر کنند،

حق با آن هاست؛

به جای محق بودن،

مهربان بودن را انتخاب کن...